بررسی برخی عوامل خطر طول زمان تا عودهای مکرر تشنج در کودکان با استفاده از تابع مفصل حاشیه‌ای پارامتری با رویکرد بیزی

مقدمه: تشنج یک اختلال نورولوژیکی در کودکان است. کودکانی که حداقل یک بار بیماری تشنج را در 16 سال اول زندگی تجربه کرده‌اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین برخی عوامل خطر طول زمان تا عودهای مکرر تشنج در کودکان با استفاده از تابع مفصل حاشیه‌ای پارامتری با رویکرد بیزی انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی- طولی، اطلاعات مندرج در پرونده 300 کودک که بین سال‌های 1393 تا 1395 در 4 بیمارستان به علت عود بیماری تشنج پذیرش شده بودند، جمع‌آوری گردید. زمان‌های تشنج کودکان پس از هر بار مراجعه به این مراکز درمانی ثبت شد و زمان‌های بین پیشامدهای عود متوالی تشنج محاسبه گردید. برای مدلسازی زمان تا عودهای مکرر تشنج در کودکان، توزیع توام تابع مفصل حاشیه‌ای پارامتری وایبل کلایتون بر داده‌ها برازش داده شد و با رویکرد بیزی تحلیل گردید. از نرم‌افزارهای WinBugs و R نسخه 3.4.1 برای تحلیل داده‌ها استفاده گردید. یافته‌ها: 0/15 درصد از کودکان هنگام تشنج تب داشتند و 3/64 درصد از این کودکان حداقل یک بار به دلیل عود تشنج در بیمارستان بستری بوده‌اند. 6/74 درصد برای تشنج دارو مصرف می‌کردند. 0/25 درصد از مادران این کودکان زایمان سخت داشتند. نتیجه آزمایش الکترولیتی 0/40 درصد نرمال بود. 0/27 درصد سابقه خانوادگی تشنج داشتند و 4/78 درصد از این کودکان دارای وضعیت تکاملی نرمال بودند. بازه اطمینان 95% برای پارامتر وابستگی (پارامتر مفصل) در مدل تابع مفصل حاشیه‌ای پارامتری وایبل کلایتون پایه برابر (434/0، 217/0) برآورد شد. متغیرهای سابقه بستری در بیمارستان و مصرف دارو دارای رابطه معنی‌دار بودند. نتیجه گیری: بین زمان‌های پیشامدهای عود متوالی تشنج کودکان همبستگی وجود داشت. پیشنهاد می‌شود پزشکان برای انجام مراحل بالینی، عوامل مصرف دارو و سابقه بستری در بیمارستان را که جزء عوامل مرتبط با عودهای مکرر تشنج در کودکان هستند، مورد توجه قرار دهند.